reż. A. Varda, Francja, 2019, 115’

Kolejny po Plażach Agnès i Twarzach, autobiograficzny dokument Agnès Vardy, który okazał się także testamentem twórczym zmarłej w marcu artystki. W swoim filmie nestorka francuskiej Nowej Fali prezentuje się jako barwna, nieszablonowa i obdarzona gawędziarskim wdziękiem przewodniczka po świecie własnej twórczości. Na naszych oczach wspomina najważniejsze etapy kariery, szczerze opisując zarówno momenty ekscytacji, jak i chwile zwątpienia oraz lęku. Wybitna reżyserka chętnie odwołuje się do politycznego wymiaru swojego kina i z dumą wspomina zaangażowanie w ruch feministyczny. Jednocześnie nie stroni od kontekstów ściśle związanych z życiem prywatnym, ze szczególnym uwzględnieniem skomplikowanej relacji ze zmarłym w 1990 roku twórcą filmowym Jacques’em Demym.

Zapraszamy na kolejne spotkanie z cyklu Film na kozetce, 17 października zaprezentujemy film Królowa Kier, reż. May el-Toukhy.

Anne (Trine Dyrholm) jest szanowaną prawniczką, która pomaga nieletnim ofiarom molestowania seksualnego. Jej mąż, Peter (Magnus Krepper) to ceniony lekarz. Wysoki ekonomiczny, zawodowy i towarzyski status pozwala im wieść komfortowe życie w eleganckiej posiadłości, w której wychowują córki bliźniaczki. Pewnego dnia w ich domu zjawia się Gustav (Gustav Lindh) – zbuntowany nastoletni syn Petera z pierwszego małżeństwa. Jego obecność obudzi w Anne uśpione pragnienia, podsycane przez spojrzenia, gesty, przypadkowy dotyk. Czy zakazana relacja, w której do zyskania jest chwila erotycznego spełnienia, a do stracenia – wszystko, jest warta ryzyka?

Czas trwania: 2 godz. 7 min

reż. J. Tati, Francja, 1967, 115’

Pan Hulot wybiera się na spotkanie z amerykańskim biznesmenem do biurowej dzielnicy Paryża. Klucząc po korytarzach ogromnego, pełnego zakamarków budynku, napotyka podekscytowanego, niemieckiego sprzedawcę, wpada na kolegę sprzed lat, przyłącza się do grupy przypadkowo spotkanych amerykańskich turystów. Jednym słowem, wikła się w coraz bardziej absurdalne sytuacje, siejąc przy tym chaos i zamieszanie.

Teatr na Plaży w Sopocie zaprasza 2 listopada w Zaduszki na koncert do klasyki kina niemego. Do filmu „Nosferatu – symfonia grozy” roku zagra Pan.Mruk

„Nosferatu – symfonia grozy” (Nosferatu, eine Symphonie des Grauens) to niemiecki film grozy z roku 1922 w reżyserii Friedricha Wilhelma Murnaua. Jest to jeden z najważniejszych filmów niemieckiego ekspresjonizmu i jeden z pierwszych horrorów w historii kina. Za kanwę filmu posłużyła nieco zmodyfikowana, ze względu na problemy z prawami autorskimi, fabuła Draculi Brama Stokera. Rolę tytułowego Nosferatu odtwarzał Max Schreck. Jego nazwisko z niemieckiego znaczy „strach”, w dodatku do tajemniczego charakteru aktora, było to przyczyną plotek o wampiryzmie Schrecka.

Florence Stoker, wdowa po Bramie Stokerze, wytoczyła Murnauowi proces o nielegalne wykorzystanie powieści jej męża. Proces ten wygrała, a Murnau musiał zapłacić odszkodowanie i zniszczyć wszystkie kopie filmu. Film jednak przetrwał gdyż zachowało się kilka kopii, według różnych wersji pochodzące z nielegalnych źródeł bądź z innych krajów, w których film był wyświetlany.